Nuh ARSLAN

Nuh Arslan, Mersin ili Anamur ilçesi Köprübaşı köyünde 20 Haziran 1933 yılında doğdu. Babası Mehmet Emin aynı köyde, annesi Selime Ortaköy’de doğmuştur. 1925 yılında evlenmişler. O zaman Mehmet Emin dördüncü, Selime de ikinci evliliğini yapmıştır. Mehmet üç kez evlenmiş, daha önceki üç evliliğinde de eşleri çocuk sahibi olmadan vefat etmişler. Selime Hatun ise ilk evliliğini Malaklar köyünden Hamza ile yapmış, 1912 yılında Balkan Savaşı’na katılan Hamza’nın kayıp haberi Anamur Askerlik Şubesine bildirilince Selime nine, beraberindeki Medine ve Fatma ismindeki iki kızıyla birlikte Köprübaşı Köyüne gelir, Mehmet Emin’le evlenir. Kısa bir zaman sonra Mehmet Emin askerlik hizmeti için çağrılır. Anamur’dan Konya’ya sevk edilen erler cuma namazı için bir camide mola verirler. Namaz için ezan okuyabilecek biri var mı diye askerlere sorduklarında, Mehmet Emin öne çıkıp ezan okur, müezzinlik yapar. O zamanın cami imamı, sevkiyat komutanına camide müezzinlik yapacak kimsenin olmadığını, o nedenle Mehmet Emin’in müezzin olarak camiye bırakılmasını rica eder. Talebi kabul görür ve Mehmet Emin dört yıl boyunca bu camide müezzinlik yapar, sonrasında da köyüne döner. Mehmet Emin’in çocukları olan Ayşe 1926 yılında, Hatice 1929 yılında, Zekiye 1931 yılında ve Nuh ise 1933 yılında dünyaya gelir. Selime’nin önceki eşinden olan Medine, aynı köyden Abdurrahman Bal ile, Fatma ise Malaklar’dan Mehmet Ün ile dünya evine girerler. Mehmet Emin, daha 47 yaşındayken 1937 yılında hayata veda eder. Kızı Zekiye 1945 yılında vefat ettiğinde ise daha 14 yaşındadır. Ayşe, Ahmet Yıldız ile, Hatice ise Rıza Özdemir ile evlenerek yuvadan ayrılırlar. Nuh, yani ben ise 1940 yılında başladığım ilkokuldan 1945 yılında mezun oldum. Okumak amacıyla gittiğim Antalya Aksu Köy Enstitüsü’nden ise bir yıl öğrenim gördükten sonra ailevi nedenlerden dolayı köyüme dönmek zorunda kaldım. 1950 yılına gelindiğinde henüz on yedi yaşımdaydım. Ancak annem beni evlendirmeye karar vermişti. O zamanlar bir gencin ne zaman ve kiminle evleneceğine anne babalar karar verirdi. Annem köyün bütün kızlarını gözden geçirmiş; zira annem Selime ayaklarından hastaydı ve hayvanlara bakabilecek, becerikli ve güçlü birine acil ihtiyaç duyuyordu. Annem bir bakıma kendisine yardımcı olacak birini arıyordu. 30 Mart 1951 tarihinde hayatımı birleştirdiğim Kiraz Hanım 23, ben ise 18 yaşımdaydım. 1952 senesinde ilk çocuğumuz Emin dünyaya geldi. O daha 18 aylıkken 20 Ekim 1953 tarihinde askerlik hizmetine çağrıldım. 24 Ekim 1956 tarihine kadar üç yıl askerlik görevimi İstanbul Heybeliada Deniz Harp Okulu personel şubesinde daktilo ve yazı işleri görevi yaparak tamamladım. Bu olay aynı zamanda yazı yazma alışkanlığımın da kaynağını oluşturur. 1954 senesinde büyük kızım Sevim dünyaya geldi. 1957 yılında da Zekiye doğdu. Askerlik dönüşü ziraat ve tarımla uğraşırken aynı zamanda taş ocağı ve kireç üretim işiyle de uğraşıyordum. 1963 senesinde yerfıstığı ve susam ticareti yapmaya başladım. 1964 yılında Anamur Belediyesinden aldığım arsaya dört katlı bir bina yaptırdım. 1965 yılında kızlarımdan Zeynep, 1968 senesinde ise Selime ailemize katıldılar. Aynı yıl köyden Anamur’daki kendi evimize taşındık. 1973 yılında kızım Sevim Gülnar ilçesinden inşaat mühendisi Zeki Bey’le evlendi. İki ay sonra da oğlum Emin Gülseren Hanım’la dünya evine girdi, ancak on yıl sonra ayrılmak
durumunda kaldılar. Emin ikinci evliliğini Ortaköy’den merhum Haydar ve Kiraz Yazıcı’nın tek çocukları olan ve daha sonra Anamur Orman İşletmesinde muhasebecilikten emekli olan Nesibe Sultan’la evlendi. 1987 senesinde
Bağkur’dan emekli oldum. Zekiye 1978 yılında Halk Bankası’nda işe başladı, aynı sene iş arkadaşı Mümin Bey’le evlendi. Annem Selime (1888-1991) 103 yaşındayken vefat etti. Kızım Zeynep öğretmen oldu ve yine öğretmenlik yapan
Hulusi Bey’le dünya evine girdi. Selime ise kız meslek lisesinden mezun olarak 1999 yılında bilahare Bozyazı Belediyesinden emekli olan Caner Bey’le evlendi. Belediye, dört katlı binamızı 2002 yılında kamulaştırarak yıktı.
Daha önceden almış olduğum başka bir arsaya üç katlı bir bina daha yaptım ve burada her evladıma bir daire verdim. Kendime ait diğer gayrimenkullerimi de sağlığımda çocuklarıma pay ettim. 2003 yılında gittiğim hac ibadetimi
Cidde, Mekke ve Medine’de toplam 33 gün geçirerek tamamladım. 1993 senesine kadar devam ettirdiğim tüccarlığı bırakarak Anamur’da bulunan yerel gazetelerde dini ve tarihi konularda yazılar yazmaya başladım. 2000 yılından 2019 yılına kadar köşe yazarlığım devam etti. 2019-2021 arasında yaptığım araştırmalarda topladığım bilgileri Bilgi Dağarcığı ismiyle kitaplaştırdım. Bu kitabı okuyucularıma bedava armağan ettim. Kaleme almış olduğum bu ikinci kitap ise 1933 senesi ile 2023 senesi arasında geçen 90 yıllık uzun bir ömrün semeresi olacaktır. Eşimle 72 yıllık yol arkadaşlığımız olmuştur. Elbette bu düzen bozulacak ve toprak ana bizleri de kucağına alacaktır. Her an Rabb’imizin emrinde olduğumuza inancımız tamdır. Son söz olarak bu kitabı okuyan herkese nasihatim; sabahın seher vaktinde tövbe ve istiğfar etmeleridir. Tüm İslam Âlemine ve bütün insanlara sağlık ve huzur temenni ederim.

Sağlığıma Dair
Ben, ailenin en küçük çocuğuydum. Babam 47, annem 103 yaşında, kardeşlerim ise 14, 57 ve 71 yaşlarında vefat etmişlerdi. 15 Kasım 1953 senesinde Kasımpaşa Deniz Hastanesinde apandisit ameliyatı oldum. 1960 senesinde
Mersin Sigorta Hastanesinde ayaklarımdaki varisler nedeniyle ameliyat oldum. 2012 senesinde baş dönmesi şikayetiyle gittiğim hastanede Dr. Erhan Gökduman’ın tedavisi ile şifa buldum. 20 Mart 2017 tarihinde baş gösteren
kalp rahatsızlığım nedeniyle Alanya Başkent Hastanesi’ne yattım. Uzman Doktor Ali Caner ve ekibinin titiz çalışmasıyla kalbimdeki iki damara stent takıldı. Anamur Anamed Hastanesi’nde kardiyoloji uzmanı Dr. Serdar Koç hâlen kontrollerimi yapıyor. 2022 yılı Ramazan ayında 20 gün oruç tuttum. Ancak vücudum daha fazla dayanamayarak 21. gün rahatsızlanarak hastaneye kaldırıldım. Kan tetkiklerine göre vücudum sıvı almamam nedeniyle çok
zor duruma düşmüş, bütün organlarım susuzluktan etkilenmişti.
Buna kalp yetmezliği de etkilenince rahatsızlığım daha da artmıştı. O nedenle 16 gün tedavi gördüm. Anamed Hastanesi’nden uzman hekimler Hasan Çetinkaya,
Yusuf Abulhekim ve Serkan Koç, Alanya Başkent Hastanesinden Uzman Dr. Ali Caner birleşerek tedavi sürecimi yönettiler ve iyileşmem için çaba gösterdiler. Neticede tedavim olumlu şekilde tamamlandı. 30.12.2022 tarihinde zatürre teşhisiyle yeniden Anamed Hastanesine 8 gün süreyle yatmak durumunda kaldım. Bu süreçte Enfeksiyon Hekimi Uzm. Dr. Hasan Çetinkaya, uyguladığı tedavi ile iyileşmeme yardımcı oldu. Elbet bir gün toprak ananın kucağına gireceğimi her gün hatırlıyorum. Şu anda yaşıma göre iyiyim. Her an Rabb’ime şükrediyorum. Bu vesileyle rahatsızlığım sırasında bana tedavi konusunda elinden geleni yapan doktorlar Dr. Hasan Çetinkaya, Dr. Serkan
Koç, Dr. Yusuf Abulhekim, Dr. Ali Caner ve Dr. Kürşat Erdem’e teşekkürlerimi iletirken aile hekimimiz Dr. Ahmet Burak Yurttaş, Dr. Erhan Gökduman’a, çocuklarımın ve bizim sağlığımızla ilgilenen Anamur Devlet Hastanesi’nde görevli Yaşar Çelik hemşireye, ilaçlarımı alırken her türlü kolaylığı sağlayan Eczacı Ünal Öztürk ve Melis Eczanesine ayrı ayrı teşekkür ediyorum. Sağlıkla ilgili emeği geçen herkesi anmayı uygun buldum. Sağlık sektöründe çalışan
herkesi saygıyla anıyorum.